Τρωάδες
Original price was: 14,40 €.9,76 €Η τρέχουσα τιμή είναι: 9,76 €.
Προηγούμενη τιμή: 9,76 €.
Γραμμένες το 415 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, οι Τρωάδες του Ευριπίδη θεωρούνται έργο που έμμεσα σχολίαζε γεγονότα του πολέμου.
- Περιγραφή
- Συγγραφέας
Περιγραφή
Οι Τρωάδες είναι η τρίτη τραγωδία της τριλογίας του Ευριπίδη για τον Τρωικό πόλεμο και ακολουθούν τον Αλέξανδρο και τον Παλαμήδη. Ωστόσο κάθε έργο είναι αυτόνομο, καθώς ο Ευριπίδης δεν συνήθιζε να συνδέει τα έργα του μεταξύ τους, ακόμη κι αν ήταν μέρη της ίδιας θεματικής.
Η τραγωδία του Ευριπίδη μεταφέρει τις σκηνές που ακολούθησαν την άλωση της Τροίας, την πυρπόληση της πόλης και τον θάνατο των μελών της οικογένειας του Πριάμου. Οι αιχμάλωτες γυναίκες οδηγούνται στα πλοία των Αχαιών. Στο έργο δεσπόζει η φυσιογνωμία της Εκάβης.
Γραμμένο ενώ εξελισσόταν ο Πελοποννησιακός Πόλεμος, το έργο θεωρείται πως σχολιάζει εμμέσως τα πολεμικά γεγονότα. To 415 π.Χ. σημαδεύτηκε επίσης από την βεβήλωση των Ερμών της πόλης, ενώ ήταν και η χρονιά της δεύτερης εκστρατείας των Αθηναίων στη Σικελία. Θεωρείται πως τα γεγονότα αυτά επίσης επηρέασαν τον μεγάλο τραγωδό.
Το έργο περιλαμβάνει το αρχαίο πρωτότυπο κείμενο, απόδοση στη νεοελληνική, εισαγωγή και σχόλια.
Ευριπίδης
Τραγικός ποιητής, 5ος αι. π.Χ.
Ο Ευριπίδης (480–406 π.Χ.), κορυφαίος εκπρόσωπος του αρχαίου ελληνικού θεάτρου και του ρεαλισμού στην τραγωδία, έγραψε συνολικά 92 δράματα, από τα οποία σώζονται πλήρως 18, ανάμεσα στα οποία ξεχωρίζουν οι Βάκχες, η Μήδεια, ο Ορέστης, η Ελένη, η Ηλέκτρα και η Ιφιγένεια εν Αυλίδι. Τα έργα αυτά αναδεικνύουν την ανθρώπινη ψυχολογία, τη μοίρα και τις ηθικές συγκρούσεις, ενώ αποτελούν δείγμα του αρχαίου ελληνικού διαφωτισμού και της επιρροής των σοφιστών στη δραματική του σκέψη. Ο Ευριπίδης εισήγαγε σημαντικές καινοτομίες στο θέατρο, όπως η ανάδειξη των πρωταγωνιστών με αντίστοιχη συρρίκνωση του ρόλου του χορού, καθώς και ο περιορισμός της θεϊκής παρέμβασης στην πλοκή, καθιστώντας τους ήρωες υπεύθυνους για τη μοίρα τους. Καταγόμενος από τον Αθηναϊκό δήμο της Φλύας, πιθανόν γεννημένος στη Σαλαμίνα την ημέρα της ναυμαχίας, ο Ευριπίδης έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του στην Αθήνα του χρυσού αιώνα του Περικλή, βιώνοντας την ακμή της δημοκρατίας αλλά και τον Πελοποννησιακό πόλεμο. Παρακολούθησε τις διδασκαλίες του Αναξαγόρα, Πρόδικου και Πρωταγόρα, ενώ συνδέθηκε φιλικά με τον Σωκράτη. Για πρώτη φορά συμμετείχε σε δραματικό αγώνα το 455 π.Χ. και συνέχισε να διδάσκει και να παρουσιάζει έργα μέχρι τον θάνατό του. Ο Ευριπίδης βραβεύτηκε τέσσερις φορές με την πρώτη θέση στα Μεγάλα Διονύσια εν ζωή, ενώ το τελευταίο του βραβείο το απέσπασε για τις Βάκχες μετά θάνατον, μέσω του γιου του. Ο Αριστοτέλης τον χαρακτήρισε ως «ο τραγικώτατος των ποιητών», αναγνωρίζοντας την ικανότητά του να συνδυάζει δραματική ένταση, φιλοσοφική σκέψη και κοινωνικό ρεαλισμό, στοιχεία που καθιστούν τις τραγωδίες του διαχρονικά αριστουργήματα της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας.












