Περιγραφή
Ο διάλογος Παρμενίδης του Πλάτωνα αποτελεί ένα από τα πιο απαιτητικά και φιλοσοφικά πυκνά έργα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, στο οποίο διερευνώνται η φύση της ύπαρξης, η πραγματικότητα και τα όρια της ανθρώπινης γνώσης. Μέσα από τον διάλογο μεταξύ του νεαρού Σωκράτη και του σοφού Παρμενίδη, ο Πλάτων θέτει κρίσιμα ερωτήματα για το Είναι, το Μη-Είναι και τη σχέση της ανθρώπινης σκέψης με την αλήθεια.
Ο Παρμενίδης αναλύει τη φύση των Ιδεών και διερευνά την πολυπλοκότητα της μεταφυσικής σκέψης, προσφέροντας τις βάσεις για τη μεταγενέστερη πλατωνική φιλοσοφία και τη θεωρία των Ιδεών. Ο διάλογος προκαλεί τον αναγνώστη να αναστοχαστεί για το πώς αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα, τη γνώση και την αλήθεια, ενώ θέτει τα θεμέλια για την κριτική σκέψη και τη φιλοσοφική μεθοδολογία.
Η έκδοση του Πλάτων – Παρμενίδης περιλαμβάνει το πρωτότυπο αρχαίο ελληνικό κείμενο, μετάφραση στη Νέα Ελληνική, εκτενή εισαγωγή και σχολιασμό. Αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για φοιτητές, ερευνητές και κάθε ενδιαφερόμενο για την αρχαία ελληνική φιλοσοφία, τη μεταφυσική, τη θεωρία των Ιδεών και τη φιλοσοφική αναζήτηση της γνώσης. Ο Παρμενίδης παραμένει διαχρονικό έργο που φωτίζει τα βάθη της πλατωνικής σκέψης και την προσπάθεια κατανόησης της ουσίας της ύπαρξης και της αλήθειας.
Πλάτων
Φιλόσοφος, 5ος - 4ος αι. π.Χ.
Ο Πλάτωνας (427–347 π.Χ.) ήταν ένας από τους σημαντικότερους φιλοσόφους της αρχαίας Ελλάδας και θεμελιωτής της δυτικής φιλοσοφίας. Μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλη, ανέπτυξε μια βαθιά φιλοσοφική σκέψη γύρω από την πολιτική, την ηθική και την ψυχή. Μέσα από τους διαλόγους του όπως είναι η Πολιτεία, ο Φαίδων και ο Συμπόσιον, παρουσίασε τη θεωρία των Ιδεών, υποστηρίζοντας πως ο πραγματικός κόσμος είναι αυτός των αιώνιων και τέλειων μορφών. Το έργο του επηρέασε βαθιά τη φιλοσοφία, την επιστήμη, αλλά και την πολιτική σκέψη μέχρι και σήμερα.
Ο Πλάτωνας γεννήθηκε περί το 427 π.Χ., γόνος επιφανούς Αθηναϊκής οικογένειας. Έλαβε σπουδαία παιδεία και γνώρισε τα ελληνικά φιλοσοφικά ρεύματα. Αυτός όμως που διαμόρφωσε καθοριστικά την ηθική και πνευματική του υπόσταση ήταν ο Σωκράτης, με τη ζωή του, τη φιλοσοφία και τον θάνατό του. Ο μεγάλος φιλόσοφος ήταν αιτία να στραφεί ο νεαρός Πλάτων στη φιλοσοφία. Ο Πλάτωνας ερμήνευσε βαθύτατα τον Σωκράτη ως άνθρωπο και διδάσκαλο, και αποτύπωσε την προσωπικότητά του σε πολλά έργα του.
Ταξίδεψε στην Αίγυπτο, την Κυρήνη και τη Μεγάλη Ελλάδα, όπου προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να εφαρμόσει τις πολιτικές αρχές του στην οργάνωση των ελληνικών πόλεων της Σικελίας. Το 387 π.Χ. ίδρυσε στην Αθήνα την Ακαδημία, περίφημο κέντρο της φιλοσοφίας και των Μουσών, που διατηρήθηκε σχεδόν δέκα αιώνες, μέχρι τους χρόνους του Ιουστινιανού. Ο Πλάτων αφοσιώθηκε στη διδασκαλία ως τον θάνατό του, το 348 π.Χ.
Σε αντίθεση με το έργο πολλών άλλων στοχαστών της αρχαιότητας, τα έργα του Πλάτωνα σώζονται ως σήμερα ακέραια. Τα πιο γνωστά έργα του είναι η Απολογία, το Συμπόσιον, η Πολιτεία, ο Φαίδων, και άλλα. Η φιλοσοφία του αποτελεί το θεμέλιο του ιδεαλισμού.