Αισχίνης

Ρήτορας, 4ος αι. π.Χ.

Ο Αισχίνης, ένας από τους σημαντικότερους Αττικούς ρήτορες της κλασικής εποχής, γεννήθηκε στην Αθήνα γύρω στο 389 π.Χ. Γιος του Ατρόμητου, ο οποίος εργαζόταν ως γραμματιστής, ο Αισχίνης έλαβε τα πρώτα του γράμματα στο διδασκαλείο του πατέρα του. Προικισμένος με εντυπωσιακή φυσική παρουσία και ξεχωριστή φωνή, εξελίχθηκε σταδιακά σε έναν από τους πιο αναγνωρίσιμους εκπροσώπους της αθηναϊκής ρητορικής, χάρη στη συνεχή τριβή του στα δικαστήρια και την έμπρακτη εμπειρία του στον δημόσιο λόγο.

Σε νεαρή ηλικία συμμετείχε σε τρεις εκστρατείες της Αθήνας, κερδίζοντας στεφάνι ανδρείας για τη γενναιότητά του. Με την είσοδό του στην πολιτική σκηνή, ο Αισχίνης αναδείχθηκε σε έντονο αντίπαλο του Φιλίππου του Μακεδόνα, καθώς διέκρινε τις επεκτατικές βλέψεις της μακεδονικής πολιτικής. Η πορεία του συνδέθηκε στενά με τις μεγάλες πολιτικές και ρητορικές συγκρούσεις του 4ου αιώνα π.Χ., κυρίως με τον Δημοσθένη, με τον οποίο διατηρούσε μία από τις γνωστότερες αντιπαλότητες στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής ρητορείας. Παρά τον ανταγωνισμό, ο Αισχίνης θεωρήθηκε από πολλούς όχι απλώς ισάξιος, αλλά σε ορισμένα σημεία ακόμη και ανώτερος σε εκφραστικότητα και δραματικό ύφος.

Η σημασία του Αισχίνη στην αρχαία ρητορική επιβεβαιώθηκε όταν οι αλεξανδρινοί φιλόλογοι συνέταξαν τον περίφημο Κανόνα των δέκα Αττικών ρητόρων, έναν κατάλογο κορυφαίων ρητόρων που διακρίθηκαν μεταξύ 5ου και 4ου αιώνα π.Χ. Στον κατάλογο αυτόν, μαζί με τους Ανδοκίδη, Αντιφώντα, Δείναρχο, Δημοσθένη, Ισαίο, Ισοκράτη, Λυσία, Λυκούργο και Υπερείδη, συμπεριλήφθηκε και ο Αισχίνης, καταδεικνύοντας την υψηλή θέση που κατείχε στην κλασική ρητορική παράδοση.

Η συμβολή του Αισχίνη στη διαμόρφωση της αττικής ρητορικής και του πολιτικού λόγου της κλασικής Αθήνας παραμένει ουσιαστική μέχρι σήμερα, καθιστώντας τον αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας της αρχαίας ελληνικής ρητορικής και της πολιτικής σκέψης.