«Στη Νέα Τάξη Πραγμάτων δεν θ’ αναγνωρίζονται πια εθνικά δικαιώματα. Μόνο τα δήθεν ατομικά. Οι άνθρωποι θα “απαλλαγούν” από εθνικά και θρησκευτικά δεσμά. Το άτομο θα τοποθετείται πάνω από το εθνικό ή θρησκευτικό σύνολο. Έτσι θα ζει σε ένα πλαίσιο τάχα ευρύτερης ελευθερίας. Όμως αυτά που οι κήρυκες της παγκοσμιοποίησης ονομάζουν δεσμά δεν είναι παρά δεσμοί. Δεσμοί καταγωγής, δεσμοί θρησκευτικοί, γλωσσικοί, πολιτιστικοί, ιστορικοί. Δεσμοί κοινών τρόπων ζωής, αγώνων, θυσιών, ελπίδων.»