Το σπουδαιότερο φιλολογικό-κριτικό έργο του Διονυσίου. Υφολογική πραγματεία που εξετάζει το συνταίριασμα των λέξεων στον λόγο, τη σύνθεση, που θεωρεί ως σημαντικότερο όρο της συγγραφής ενός έργου.